Anal dönem

Freud'un Psikanalitik teorisine göre, gelişmekte olan çocuk, vücudun bir bölümünün birincil ilgi odağı haline geldiği bir dizi psikoseksüel aşamadan geçer. Yaşamın ikinci ve üçüncü yıllarına denk gelen "anal dönem" bu aşamalardan ikincisidir. Anal dönem, bebeğin ilgi odağının doğrudan ağız olduğu "oral dönem"den sonra gelir. Anal dönemi çocuğun odak noktasının cinsel organlar olduğu "fallik dönem" takip eder. Anal dönemin tuvalet kontrolünün kazanılması, temizlik ve düzen gibi diğer öz kontrol becerileriyle bağlantılı olduğu ve bu nedenle çocuğun sonraki gelişimi için çok önemli olduğu kabul edilir.

Psikoanalitik teoride, psikoseksüel gelişimin ikinci aşaması;tipik şekilde hayatın ikinci yılında ortaya çıkar. Bu dönemde çocuğun ilgisi ve cinsel zevkleri dışkının atılması ve tutulmasına odaklanır ve sadistik içgüdü nesneye hem sahip olmayla hem de onu tahrip etmeyle bağlantılıdır.

Sigmund Freud'un geliştirdiği ruhçözümleme kuramına göre, çocukluğun ilk yıllarında, anal uyaranlardan ve dışkılamadan tensel haz alınan, kasların denetlendiği ve toplumsallaşmanın başlangıcı sayılan aşama, dışkıl dönem.

Anal dönem, Sigmund Freud'un psikoseksüel gelişim kuramında ikinci aşamayı oluşturur. Bu dönem, 1 ila 3 yaş arasındaki çocukların genital organları yerine anüs bölgesine odaklanarak cinsel haz elde ettikleri bir dönemdir. Anal dönemde, çocuklar tuvalet eğitimi sürecinde oldukları için, dışkı ve tuvalet alışkanlıkları üzerinde yoğunlaşırlar ve aynı zamanda tuvalet eğitimi süreci de çocuğun kişilik gelişiminde önemli bir rol oynar. Bu dönemde çocukların, kendine güveni, bağımsızlığı ve öz kontrolü gelişirken, aşırı baskıcı veya aşırı ödüllendirici bir tutum ise takıntılı veya düzenli olma gibi başka davranış özellikleri geliştirmesine neden olabilir.