Biyo-ekolojik kuram

İnsan gelişiminde gen-çevre etkileşimlerinin teorik bir modelidir. İlk olarak 1994 yılındq Urie Bronfenbrenner ve Stephen J. Ceci tarafından önerilen bu yaklaşım, Bronfenbrenner'in, gelişimde çevresel sistemin etkisine odaklandığı Ekolojik Sistemler Kuramı'nı genişleterek kuramına gelişimde biyolojik etkileri de dahil ettiği yaklaşımdır.

İnsan gelişimini, hem yaşam boyu hem de birbini izleyen nesiller boyu devam eden bir süreç olarak ele alan paradigma. Böylece tarihsel süreklilik ve değişim, insanın proksimal süreçleri aracılığıyla gelişimi etkiler ve biçimlendirir.

Beş çevresel sistemin etkisi üzerine odaklanan bir kuramdır: mikrosistem, mezosistem, ekzosistem, makrosistem ve kronosistem.

Bronfenbrenner'in Ekolojik(çevresel sistemler) kuramı beş çevresel sistem üzerine odaklanır: Mikrosistem, mezosistem,ekosistem,makrosistem ve kronosistem.

Bronfenbrenner'in ekolojik (çevresel sistemler) kuramı, beş çevresel sisteme odaklanır; mikrosistem, mezosistem, egzosistem, makrosistem ve kronosistem.

Biyo-ekolojik kuram, insan ve çevre arasındaki etkileşimi inceleyen bir kavramdır. Bu kavram, insanın fiziksel, zihinsel ve sosyal açıdan olgunlaşmasını ve çevre ile olan ilişkisini inceleyerek, çocuk gelişimi alanında kullanılmaktadır. Bu kurama göre, insanın gelişimi doğal çevresi ile yakından ilişkilidir ve doğal çevre, insanın sosyal, ekonomik ve kültürel açıdan gelişmesini etkileyen en önemli faktördür. Biyo-ekolojik kuram, çocuğun fiziksel, sosyal ve zihinsel çevresini inceleyerek, onların bu çevrelerle olan etkileşimlerinin gelişimlerini nasıl etkilediğini inceler ve bu bilgiler doğrultusunda çocukların gelişimine uygun eğitim programları geliştirilir.