mutizm

Çoğunlukla çocukluk döneminde görülen sessizlik, suskunluk durumudur. Selektif mutizm ve total mutizm olmak üzere iki gruba ayrılır. Selektif mutizmde çocuk konuşabilme yeteneğine sahiptir ancak bu yeteneğini belirli ortamlarda veya belirli kişilere karşı sergileyemez. Total mutizmde ise çocuk yaşamın her alanında tanıdık veya yabancı hiç kimseyle konuşmaz. Total mutizm çoğunlukla yetişkinlerde görülür.

Fiziksel ya da psikolojik faktörlere bağlı olan konuşmadaki azlık ya da eksiklik. Bu durum, nörolojik bir hasar ya da bozukluktan, konuşma için gerekli olan organlardaki yapısal bir hatadan, konuşma gelişimini engelleyen bireyin konuşulan kelimeleri duyma eksikliği yaşadığı konjenital ya da erken sağırlıktan, psikolojik bozukluklardan (örneğin; konversiyon bozukluğu, katatonik şizofreni) ya da şiddetli duygusal rahatsızlıklardan (örneğin, aşırı öfke) kaynaklanabilir. Bu durum aynı zamanda manastırda edilmiş bir sessizlik yemininde ya da sadece seçilmiş kişilerle konuşmaya karar verme durumunda olduğu gibi istemli de olabilir. 

Bireyin istemli olarak konuşmaması durumudur. Bu durum, genellikle psikolojik, nörolojik veya gelişimsel nedenlerden kaynaklanabilir. Mutizm, bazı çocuklarda belirli sosyal ortamlarda (seçici mutizm) ya da genel olarak tüm sosyal durumlarda ortaya çıkabilir. Çocuklar, konuşma yeteneklerine sahip olsalar da, anksiyete, travma veya diğer duygusal sorunlar nedeniyle iletişim kurmaktan kaçınabilirler. Tedavi sürecinde psikoterapi, dil terapisi ve aile desteği önemlidir; bu sayede çocukların kendilerini ifade etmeleri teşvik edilir.