Zeka geriliği

Anlıksal yetiyitimi (anlıksal gelişimsel bozukluk), kavramsal, toplumsal ve kılgısal (uygulamalı) alanlarda, hem anlıksal, hem de uyumsal işlev eksikliklerini kapsayan, gelişimsel evre sırasında başlayan bir bozukluktur.

DSM-IV-TR'de, entellektüel işlevlerin önemli düzeyde ortalamanın altında olmasıyla nitelendirilen bir bozukluk: özellikle IQ testinden 70 ya da daha az puan alan, adaptif/uyumlu davranış eksikliği olan ve bu koşulların 18 ya da 22 yaş altında farklı olarak tanımlanan, gelişimsel dönem boyunca ortaya çıktığı bireylerde görülür.Bebeklerde klinik değerlendirme temel alınarak tanı koyulur.Zeka geriliği, beyin hasarının ya da eğitimsel, sosyal ve mesleki yeteneklerdeki engellilikle nitelendirilen genetik nedenlerin bir sonucu olabilir.

Zeka düzeyinin standart zeka testlerine göre, 70'in altındaki işleyişi, anlak geriliği.

Türlü sebeplerle zihnin görevini yapmakta gösterdiği sürekli yavaşlama, duraklama ve gerileme durumu.

Zeka geriliği, bireyin zihinsel işlevlerinin bir ya da birkaç alanında normal yaşta olması gereken düzeyden belirgin derecede geri kalmış olmasıdır. Bu alanlar arasında problem çözme yeteneği, bellek, dikkat, öğrenme, dil kullanımı, sosyal beceriler ve motor becerileri gibi zihinsel işlevler bulunur. Zeka geriliği genetik, çevresel, nörolojik veya kombinasyonu nedenlerle oluşabilir ve bu durumdaki bireyler genellikle diğer insanlarla etkileşim kurmakta ve günlük yaşam aktivitelerini yerine getirmekte zorluk yaşarlar. Çocuk gelişimi alanında, bu durumun erken teşhisi ve uygun destek ve önlemler alınması son derece önemlidir.